Serce

Serce spętane 

łańcuchem miłości 

tej jakże silnej 

a niemożliwej 

serce spętane 

łańcuchem miłości 

umiera samo 

w ciszy tak cichej 

serce spętane 

kłębkiem wspomnienia 

i ból gaszący 

duszy pragnienia 

i te kajdany 

niewoli istnienia 

i ten cień 

miłości spełnienia 

i tyle blizn 

w sercu pozostałych 

i tyle ran 

jak skała trwałych 

i przysięga miłości 

na ścianach wyryta 

serca, 

co o zgodę nie pyta 

i ciemny, długi, 

pusty korytarz 

labirynt duszy, 

którą połykasz 

i strach 

i niepokój 

i ból 

i spokój 

serce spętane 

cicho umiera 

samotne 

resztki nadziei 

ze sobą zabiera... 

Miłość... 

jak łza od oka powstaje 

i w sercu zapada..... 

                                                              Miła   Stokrotka  XXXXXXXXX