Jest jak jest ,ty przecież wiesz ,że 

Na ciebie czekałam w deszczu płakałam 

Za twoim dotykiem ,za pocałunkiem mi drogim 

Za dotykiem czułym za spojrzeniem 

Byłeś moim marzeniem ,jak promieni słońca 

Pragnęłam byś mnie przytulił 

Kwiat wiśniowy tobie dałam ,tak bardzo 

Się bałam ,że zostawisz mnie dla innej 

Bałam się samotności ,przyjaciółki mojej drogiej 

Tylko ona mi towarzyszy ,tylko ona mi 

Drogowskazem tylko ona mi nakazem 

Przewrotność życia sprawiła ,że tylko 

Samotność mnie nie zostawiła tylko 

Samotność mnie w żalu utuliła 

Tylko śmierć mnie zabrała i gorzkiego 

Pocałunku nie pożałowała ,kielich goryczy 

W życiu wypiłam 

Smak słodki miłość zostawiła ,ślad w sercu 

Jak piętno ,jak znak niewidoczny na czole 

Złotem sypnęło na szczęście złotym dukatem 

Miłość przyszła tak niespodziewanie 

Poszarpane miała ubranie 

Każdy przeszedł obojętnie ,nikt nie zwrócił uwagi