Mija czas niepostrzeżenie moja miłości 

Moje słodkie więzienie ,jestem tylko cierpieniem 

Gdy byliśmy razem świat dookoła całą swoją 

Miłością do mnie wołał ,poszarzał zbladł taki ten świat 

Pogodziłam się z samotnością srogą 

Już źli ludzie skrzywdzić mnie nie mogą 

Nie mogą mnie zranić słowem złym ani spojrzeniem 

Nikt mnie już nie zrani nikt już nie może 

Zostawić wspomnień ani złych snów 

Znów miłość do moich drzwi zapukała 

Choć bardzo się bała odrzucenia 

Jak i złego spojrzenia ,znów patrzę na świat 

Z miłością na innych ,uśmiecham się przez łzy 

Dziś kładę się wieczorem bez za oknem 

Pachnie tak słodko ,byłam jednak słodką idiotką 

Wybaczyłam i znów pokochałam