Z  mgły była  utkana 

Na ,ukochanego  ,tak  czekała

Często ,tak  bardzo  płakała

Łzy ,po  policzku  ,niczym srebre

Krople  rosy ,spływały  

Księżyc  po  niebie  leniwie 

Się  toczy,

                                                                                                                               

Tak bardzo żal tej miłości

Żyła tylko w ciągłej złości

Żyła ,wspomnieniami

O swym ukochanym