Na naszą słabość i biedę, 

niemotę serc i dusz. 

Na to , że nas nie zabiorą 

do lepszych gór i mórz. 

Na czarnych myśli tłok, 

na oczy pełne łez 

lekarstwem miłość bywa. 

Jeżeli miłość jest, 

jeżeli jest możliwa. 

Na ludzką podłość i małość, 

na oschły Boży chłód. 

Na to , że nic się nie stało, 

a zdarzyć miał się cud. 

Na szary mysi strach, 

bliźniego drogi gest, 

ratunkiem miłość bywa. 

Jeżeli miłość jest, 

jeżeli jest możliwa. 

Tu kukły ludźmi się bawią, 

tu igra z nami czas. 

Tu wielkie młyny nas trawią 

i pył zostaje z nas. 

Na to , że z pyłu pył 

i za początkiem kres 

ratunkiem miłość bywa. 

Jeżeli miłość jest, 

jeżeli jest możliwa. 

Na krajów nędzę i smutek, 

na okazałość państw, 

policję, kłamstwo i nudę, 

potęgę małych draństw. 

Na nocny serca bój, 

że człowiek żył jak pies 

ratunkiem miłość bywa. 

Jeżeli miłość jest, 

jeżeli miłość jest... 

                                                                   Barbara  Cieślar