pejzaż z kropli i mgły
niby nic wielkiego
, ale zaufaj mi
chodź…
deszcz teraz położy ci krople na powiekach
zabierze cię w głąb własnego świata
przymknij oczy
już to znasz
już wiesz, że potrafi tulić i kołysać
, że ma swój smak
, że potrafi poić, karmić, sycić...
nic nowego
już to znasz
, ale nie znasz kropel
, które zamieniają się w światło
na moich włosach
, więc chodź...
nie znasz tego światła we włosach
i nie wiesz
, że w niektóre noce
to światło ma swój zapach
, więc chodź...
i nie znasz najważniejszego
nie wiesz jak smakuje deszcz
spływający po mojej szyi
po moich ustach
, więc chodź...
złotą nicią wyhaftuję
pejzaż najpiękniejszych
wspólnych chwil
i w krajobraz marzeń
z tobą powędruję
tam, gdzie płomyk szczęścia
wciąż się tli*
Grażyna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz