Tyle pragnień, tyle marzeń, odeszły gdzieś
lata mijały, ja błąkałam się gdzieś w nieznanym
, gdzie obłoki lazur nieba niby czar rozkoszy, której nie ma
, choć złudzenia i marzenia wciąż oplatają nie spełnione.
Chwile pragnień co trzymają tę nadzieję jak we mgle
ulotnych złudzeń co unosi je wiatr w przestrzeni
do miernej wartości życia minionych dni
co złudnie otulają myśli niespełnionych marzeń tych.
Choć czas przemija, lecz ból zostaje ten sam
nie mija tylko po, nim złudzenia pozostają
i te marzenia nie spełnione co dziś tylko
tkwią nieustannie jak tkwi obraz minionych dni.
Dziś nie ma nic tylko te dni co mijają
z nimi ta pustka co nie zostało nic ani złudzeń moc
co tak bardzo upragnione były,
tylko w marzeniach i we śnie, zagubione gdzieś .
Tyle miało być tyle szczęścia i rozkosznych dni
, lecz pozostała pustka a w duszy wiatr hula
, bo nie ma nic w pustce tej, co przez te lata dręczyła ją,
wijąc się, jak wąż, by nie doznać ciepła słońca.
Już minęły lata minęły dni i nie ma
I nie ma już złudzeń
na szczęścia chwil i minionych marzeń tych
, gdzie nie było miłości ani uniesień chwil
, gdzie szczęście mogło być a miłość lśnić.
Jadwiga Marona
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz