Jesteś

Jesteś - wystarczy na życie 

Kipią me oczy znowu pełne Ciebie 

Każdym nerwem Cię czerpię 

Choć słowem omijam 

Dotknę Twych oczu a pali się ziemia 

Dotknę rąk Twoich w płomieniach me ciało 

Ust Twych nie dotknę, by się nie spopielić 

Jesteś, jesteś 

A ciebie wciąż mało 

A ja łakomy Twojego istnienia 

W świetle milczenia zamknę jedno słowo 

By go nie spłoszyć stukotem szarości 

By bliskość Twoja nie była tułaczką 

Chociaż powietrze nasycone Tobą 

Twoje spojrzenie pali moje ciało 

Jesteś, jesteś 

A ciebie wciąż mało 

Będziesz mym graniem pomiędzy nutami 

Uśmiechem rymów, mym nienasyceniem 

Będziesz jak cisza rozdarta głosami 

Światła promykiem i czym jeszcze - nie wiem 

Zaklinam wieczność w sekundę wieczoru 

Niech się stanie co się stać musiało 

Jesteś, jesteś 

A ciebie wciąż mało

                                           Justyna  Beata  W-K