Nie pragnij róż, 

gdy polne kwiaty masz... 

ciesz się tym, co posiadasz już -

, bo i polne kwiaty także stworzył Bóg, 

by się zwykły, biedny człowiek, 

cieszyć kwieciem mógł. 

Róże pragną stać w kryształach, 

pełne pychy... wyniosłej urody. 

Kwiatów polnych skromność wspaniała, 

nie ma wymagań - prócz tej kropli wody... 

W zwyczajnym wazonie, zebrane w bukiecie, 

serce skromne wzruszyć może 

zwykle, polne kwiecie... 

Proste życie, też coś warte.., 

proste jego - wszystkie drogi. 

Ma odkrytą zawsze kartę - 

nie wyniosłe domu progi. 

Nie pragnij dumnych róż, 

gdy polne kwiaty masz. 

Pokochaj - co posiadasz już. 

Najwspanialsze nawet róże 

- zwiędną w bukiecie 

szybciej - 

niźli zwykle, polne kwiecie....

   Ѯ     Ѯ    Ѯ  Ѯ  ѮѮ 
     ѮѮ   Ѯ Ѯ Ѯ ѮѮ  Ѯ 
Ѯ     ѮѮ ѮѮ ѮѮ  Ѯ ѮѮ  Ѯ  Ѯ 
 Ѯ Ѯ ѮѮ Ѯ       Ѯ ѮѮ Ѯ 
  ѮѮ Ѯ  ^        ^  ѮѮ Ѯ Ѯ ѮѮ 
     Ѯ  (█)      (█)    Ѯ Ѯ 
  ѮѮ Ѯ       O         Ѯ Ѯ Ѯ 
,~. -. ,~-.  ╰╯       Ѯ  ѮѮ 
(Ѯ _(   ' _)-.  ,~--.  ѮѮ   ѮѮ 
,~'_`   ,~-_)„(     ) )-. Ѯ    Ѯ 
(_(_.--.,~-.--.(_(_.,-~ ),~-.,~-.  
    ˜”*°•ڰۣڿ♥ڰۣڿ•°*”˜ 

                                         Maria  Anna  GG