Łuk moich ramion wciąż otwarty, 

chłód nocy dobrze o tym wie, 

idąc aleją, marzeń szarfy 

mokną, bo właśnie pada deszcz. 

Nie chcę już bywać między ludźmi, 

wzruszającymi ramionami. 

Wśród chłodnych spojrzeń tylko marznę, 

patrz, nawet żal mam roztrzaskany. 

Nie chcę już gestów tych na niby 

i głosów zewsząd; to już było! 

Gdy smutek się na rzęsach trzęsie, 

oczy błagają wciąż o miłość. 

Ja ciągle jestem kwietną łąką, 

garścią bursztynów z ciepłych mórz. 

Tylko mi drogę pokaż, dokąd 

się udać, by pokochać już... 

Moje - tęskno mi - 

Moja tęsknota 

- tak zwyczajna i ciepła, 

jak Anioł stróż. 

Gdy płaczę, 

od łez ciekła 

- daję ci skrzydła - włóż. 

Jestem przy Tobie ciągle, 

obejmuję ramieniem w chłodzie, 

jestem, trwam, czy chcesz, czy nie 

- parasolem jestem w niepogodzie. 

Sprawdzam ustami ciepło  kawy

, zanim się napijesz. 

A ty nawet nie wiesz, 

że żyję..

                                            pseudonim     ''  Myślę  więc  jestem  .."